امکان تولید 9 میلیون بشکه نفت
شرکت خدمات دریایی psdarya تقدیم میکند:
دنیای اقتصاد: معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران، از امکان رسیدن توان صنعت نفت ایران به تولید 9 میلیون بشکه در روز در یک دوره 20 ساله رونمایی کرد. غلامرضا منوچهری، به تسلطش بر مباحث گوناگون بالادست صنعت نفت مشهور است، بنابراین زمانی که امکان تولید 9 میلیون بشکه در روز را مطرح میکند، نمیتوان به سادگی از کنارش گذشت. ایران بیشترین میزان تولید روزانه نفتی که داشته حدود 6 میلیون بشکه در روز بوده که پیش از انقلاب محقق شده است، از این رو بسیاری از هدفگذاریها برای افزایش تولید بازگشت به تولید 6 میلیون بشکه در روز است و حتی برخی رسیدن به این رقم را ممکن نمیدانند. با این حال او رسیدن به چنین ارقام تولیدی را منوط به چیرگی بر چالشهای سرمایهگذاری و فناوری میدان و معتقد است «ایران بهترین جای دنیا برای توسعه میدانهای نفت و گاز است و تا 100 سال آینده کار برای انجام در صنعت نفت دارد.» به گزارش «شانا» منوچهری این اظهارات را در خلال گفت و گو با نشریه the Oil & Gas Year، مطرح کرده است و علاوه بر آن مباحث دیگری را نیز عنوان میکند. به گفته وی، حجم ذخایر نفت قابل استحصال ایران بسیار بیشتر از ارقامی است که پیش از این مطرح میشد، از این رو شرکت ملی نفت باید ارقام جدیدی را برای حجم ذخایر نفتی مطرح کند، ارقامی که میتواند رتبه ایران را در اوپک و دنیا را از لحاظ حجم ذخایر تغییر دهد. ایران در حال حاضر بعد از ونزوئلا و عربستان، رتبه سوم را از لحاظ حجم ذخایر در اوپک دارد. آیا ارقام جدید ممکن است سطح ذخایر نفتی ایران را به بیش از ارقام اعلام شده از ذخایر عربستان برساند.
رتبه ذخایر نفتی ایران تغییر کرده است
یکی از مهمترین نکاتی که در صحبتهای منوچهری به چشم میخورد، افزایش حجم ذخایر نفتی ایران است. به گفته وی، بر اساس مطالعات میدانی که اکنون از شرکتهای نفتی بینالمللی دریافت کردهایم(حدود 30گزارش) بسیاری از میدانهای نفت و گاز ایران، شامل میدانهای توسعه یافته و توسعهنیافته، ذخایر و ظرفیت تولید بیشتری نسبت به تصورات گذشته ما دارند. منوچهری با بیان اینکه گمان میکنم شرکت ملی نفت باید به زودی ارقام مربوط به ذخایر نفت ایران را روزآمد کند، میگوید: ارقام جدید ذخایر نفتی جایگاه ما را در اوپک و دیگر نهادهای بینالمللی تغییر میدهد.
یادآوران؛ جذابترین پروژه نفتی
وی در پاسخ به این سوال که کدام میدانها اولویت شرکت ملی نفت هستند، گفته است: «آزادگان و یادآوران. ما همچنین میدان پایدار غرب، آذر، چشمهخوش، سومار، چنگوله، یاران، دهلران، سهراب، اروند و لایه نفتی پارس جنوبی را داریم. همچنین چند میدان مهم دیگر وجود دارد که برای آنها مذاکره را آغاز کردهایم. آزادگان پروژه اصلی است که به مناقصه گذاشته شده است.»
معاون توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران جذابترین پروژه را نفتی از نظر کمیت و کیفیت، یادآوران معرفی میکند. به گفته وی، برای میدان آزادگان ظرفیت میدان 34 میلیارد بشکه است و انتظار داریم در طرح توسعه 20 ساله، ضریب بازیافت این میدان افزایش یابد. یادآوران تقریبا مشابه است اما با کیفیت مخزن بهتر و میتوانیم انتظار تولید بالاتری را داشته باشیم. انتظار میرود تولید هر یک از این میدانها 600 هزار بشکه در روز و مجموع تولید آنها یک میلیون و 200 هزار بشکه در روز باشد.
100 سال دیگر هم کار داریم
این مقام مسئول دربار چگونگی تامین مالی پروژههای نفتی گفته است: «همه پروژههای IPC به طور 100 درصد از سوی اعضای کنسرسیوم تأمین مالی میشوند. یک الگوی قراردادی به نام EPCF نیز وجود دارد که شرکت ملی نفت برای پروژههای کوچکتر بالادستی و میاندستی پیشنهاد میکند. طبق این الگو، کنسرسیوم پیمانکاران EPC (نه شرکتهای نفتی) حدود 20 درصد از پروژه را با دارایی و بودجه خود تامین مالی میکنند، 40 درصد به طور مستقیم از سوی شرکت ملی نفت تامین اعتبار میشود و 40 درصد دیگر باید از سوی پیمانکاران با تضمین شرکت ملی نفت تامین اعتبار شود. منوچهری میگوید: «براساس بررسیهایی که در 15 ماه گذشته انجام دادهایم، برآورد میکنیم که در 10 سال میتوانیم روزانه سه میلیون بشکه ظرفیت اضافی تولید از این میدانها به دست بیاوریم. ما در ده 1970 میلادی چنین رکوردی را به جا گذاشته بودیم و میتوانیم به این رقم بازگردیم و روزانه یک میلیوهن بشکه تولید میعانات نفتی را نیز اضافه کنیم.» با این حال وی رسیدن به این هدف را بسته به میزان جذب سرمایه و انعقاد قرارداد با شرکتهای خارجی میداند.
معاوت توسعه و مهندسی شرکت ملی نفت ایران بر این باور است که اگر بتوانیم بر چالشهای سرمایهگذاری و فناوری چیره شویم، ایران بهترین جای دنیا برای توسعه میدانهای جدید نفت و گاز متعارف است. وی میگوید: «در یک برنامه توسعه 20 ساله، حتی دستیابی به رقم تولید روزانه 9 میلیون بشکه نیز ممکن است. حتی 100 سال دیگر نیز برای انجام در میدانهای نفت و گاز ایران باقی میماند.»
منبع: روزنامه دنیای اقتصاد/ شماره 4225